Back to basics in Indonesië

Selamat Datang!

Hoe gaat het? Bedankt weer voor jullie reacties! Wij zijn ondertussen over de helft van onze reis en hebben de afgelopen paar weken weer een hoop nieuwe avonturen beleefd…

AFSCHEID EN AANKOMST IN EEN NIEUWE WERELD:

Na een tijd reizen door westerse landen, werd het vanaf 12 april tijd om weer echt te gaan backpacken. Allereerst hebben we ’s morgens afscheid genomen van Nina, Jon en Benjamin en ’s middags van ma Cor en pa Piet. Afscheid nemen is niet onze sterkste kant en het voelde dan ook erg dubbel voor ons; aan de ene kant wilden we graag verder gaan met onze mooie reis, maar aan de andere kant ook rottig om te beseffen dat we elkaar weer voor een lange tijd niet gaan zien. Dit hoort er uiteraard bij en is alleen maar goed om te realiseren.

De vlucht naar Bali had vertraging dus uiteindelijk kwamen we ’s nachts aan in Bali. Ook al was de vlucht maar een kleine 4 uur, we stapten uit in een totaal andere wereld; Azië. Dit betekende dan ook meteen flink onderhandelen voor een taxi naar ons hotel maar dit zijn we gelukkig nog niet afgeleerd :-). We konden beiden niet goed slapen vanwege de grote omschakeling en omdat we de dag erna (zus) Tamara, Rega en onze nichtjes Lynn en May gingen meeten, waar we eigenlijk niet meer op konden wachten!

WEDEROM EEN FAMILIE-UITJE:

De dag erna zijn we ’s morgens gelijk naar hun hotel toe gelopen. Het is heel bijzonder om elkaar te zien in Bali, eigenlijk een onbeschrijflijk gevoel. Superleuk! De eerste paar dagen hebben we dan ook gezellig met elkaar doorgebracht bij het zwembad en op het strand. We hebben lekker gespeeld met Lynn en May, gezellig gekletst met Tamara en Rega en de nodige Bintangs (het Indonesische Heineken) gedronken. Wat een leven! Volgens Cois heeft Lynn veel naar de rapper Spinvis geluisterd. En dan vooral naar het nummer: ‘Ik wil alleen maar zwemmen.‘ Want dat is wat ze erg graag deed met oom Cois en tante Linda.

BOOTTRIP EN KOMODOVARANEN:

Na een paar superleuke dagen met zijn allen op Bali, zijn Cois en ik naar Flores gevlogen (met een airline die in Europa op de zwarte lijst staan, maar we leven nog!). Flores is een van de rustige eilanden van Indonesië, waar het allemaal net wat minder ontwikkeld en een stuk minder toeristisch is. We verbleven in een heel leuk hotel met een supermooie tuin. ’s Nachts om 4 uur schrokken we wakker want wat bleek? De moskee stond hier pal achter en riep op dit tijdstip tot gebed. Lekker dan :-). Wel heel mooi om te zien dat hier de kerk zo’n beetje naast de moskee staat en dat er hier vrijwel nooit problemen zijn tussen moslims en christenen. Zo hoort het!

In Labuan Bajo hebben we een tweedaagse boottrip geregeld naar verschillende eilanden. Op de boot zaten we samen met 2 Indo’s, 2 Venezolanen, hollandsglorie Jan-Wim en een vervelende Indiër, die gedurende de hele trip zijn moeder heeft gebeld. We zijn allereerst naar het eiland Rinca gevaren waar we de befaamde komodovaranen konden spotten. Het is verplicht om met een ranger te gaan omdat deze gigantische varanen regelmatig aanvallen. We waren nog geen 2 minuten op het eiland of er kwam een komodovaraan uit het toiletgebouw recht op ons afgestormd. Gelukkig kwam de ranger, die een paar meter achter ons tegen een boom hing, gelijk aanrennen met een stok. Dat was even flink schrikken! We hebben veel varanen gespot. Het leek een beetje alsof we in Jurassic Park liepen, echt heel gaaf en spannend om deze beesten te zien in het wild. Later op de dag zijn we naar het eiland Komodo gevaren waar we nog meer megavaranen hebben gezien, supertof! Tussendoor hebben we gesnorkeld aan de kust van Komodo. Een hele mooie snorkelplek met bijzonder koraal en vissen in allerlei soorten, maten en kleuren. ’s Avonds sliepen we op het dek van de gare boot, onder een mooie sterrenhemel. De dag erna werden we vroeg gewekt om de zonsopgang vanaf een mooie berg te bewonderen. Vanaf het hoogste punt op eiland Padar hadden we een prachtig zicht over het groene eiland en verschillende baaien, super! In de middag hebben we nog gesnorkeld op 2 verschillende plekken. De eerste plek was op open water waar heel veel mantarays zijn, dit zijn joekels van roggen en hier gingen we dus mee zwemmen. Echt een hele gave ervaring en stiekem ook best eng als zo’n grote vis zich ineens naar je toe draait. De tweede snorkelplek was op het paradijselijke eiland Kanawa. Ook hier hebben we veel tropische vissen, grote zeesterren en slangetjes gezien. Deze trip is voorbij gevlogen en was absoluut één van de hoogtepunten van onze reis!

BACK TO BASICS OP FLORES:

Op woensdag hebben we een busje genomen richting Ruteng. Vlak voor Ruteng zijn we uitgestapt om rijstvelden in de vorm van een spinnenweb te bezichtigen. Hierna hebben we een bemo (propvol minibusje) genomen naar Ruteng. We kwamen aan tijdens een tropische bui, maar bij het uitstappen mochten we meteen schuilen bij supervriendelijke locals waar we fruit en water kregen, zo lief en gastvrij! In dit dorp komen niet veel toeristen dus we werden werkelijk door iedereen begroet. Veel jongeren komen een praatje met ons maken, het verbaast ons dat deze jongeren best goed Engels spreken. Verder is het leukste in Ruteng de bus naar Bajawa… Die hebben we de ochtend erna dan ook zo vroeg mogelijk genomen. In Bajawa sliepen we een paar nachten in een homestay bij een vriendelijke familie thuis. In de omgeving van Bajawa is veel te doen dus we besloten om bij 2 locals (Edwyn en Lorenzo) achterop de motorbike te springen om de omgeving te verkennen. Ze hebben ons de hele dag op sleeptouw genomen en ontzettend veel verteld.  Dit gebied is nog zo puur en niet-toeristisch, echt genieten! Veel locals leven hier in traditionele dorpjes. Van het leven hier kunnen wij ons in ieder geval geen enkele voorstelling maken. Tijdens de wandeling naar één van deze dorpen, heeft Edwyn ons het een en ander vers uit de jungle laten proeven. Vooral de verse kokosnoot vonden we lekker, de bladeren om te detoxen iets minder… We sloten de trip af bij heel bijzondere hot(cold)springs. Een zeer koude stroming uit de bergen en een zeer warme stroming vanuit de vulkaan komen hier bij elkaar. Dit voelt heel gek aan in het water, telkens voel je een andere temperatuur langs je lijf stromen :-).

De dag erna zijn we met een bemo naar het dorp Moni gereden. Onze backpacks gingen het dak op, samen met zakken aardappelen, limoenen en zelfs levende kippen werden mee vervoerd. Gelukkig mochten we tijdens de acht uur durende rit genieten van Indonesische smartlappen en zelfs het Hollandse liedje “Vrouwkes” ontbrak niet op zijn repertoire. Ook wordt er nog volop gerookt in de busjes. Je kunt je dus voorstellen dat een ritje met een lokale bemo in Flores een avontuur op zich is ;-). Moni is een lief dorpje in de bergen en vlakbij de Kelimutu vulkaan. De Kelimutu was een bijzondere trip. We zijn per motorbike een stuk omhoog gegaan en hebben het laatste deel naar de top gelopen. Vanaf daar heb je een schitterend zicht op 3 kratermeren die alle drie een verschillende kleur hebben; één is babyblauw, één is groen en één is reflecterend zwart. Prachtig! Vanaf boven zijn we terug naar Moni gelopen. Dat is wel even andere koek met deze temperaturen :-).

De laatste dagen op Flores brengen we op het strand door. De eerste strandbestemming was het verlaten Koka Beach. Een supermooi strand met maar 2 hutjes. In één van deze hutjes sliepen wij. In het hutje lag enkel een matras op de grond met een klamboe erboven en vlakbij het hutje was een gat in de grond. Heerlijk basic dus! :-) De eigenaar was een geweldige kerel. Het was heerlijk aan het strand en ’s avonds zijn we ontzettend verwend met een megagrote, vers gevangen tonijn. De dag erna vroegen we om de rekening. Het antwoord was dat we zelf moesten weten wat we betaalden. Ongelooflijk, waar maak je dat nu nog mee?!

GEK OP AZIË:

Indonesië (en Azië op zich) is een land van uitersten, we zijn er allebei gek op. Het is supermooi en het heeft niet allerlei regels en standaarden. Allereerst zijn we verliefd op het eten. Het liefst eten we bij de plaatselijke Warung. Dit is een klein restaurantje aan de straatkant van een plaatselijke familie waar je echt heerlijk kan eten en lekkere versie smoothies kan drinken. De locals eten er ook vaak, erg leuk! Van de locals genieten we ook echt, de mensen zijn zo aardig en behulpzaam. De mensen lachen altijd vriendelijk en de kindjes zwaaien vrolijk naar ons. Natuurlijk willen de locals wel wat verdienen dus onze onderhandelingstechnieken hebben we weer uit de kast getrokken; een beetje lachen, een beetje bluffen, een lolletje maken en hopen dat we met de beste prijs weg komen :-). Op zich een mooi systeem; wat heb je voor iets over en kun je het voor deze prijs krijgen… Dat zullen we na 4 maanden vast weer af moeten leren in Nederland; voor we het weten staan we in de Albert Heijn te onderhandelen over een stuk broccoli.

We moesten even wennen aan een nieuw klimaat. De truien en vesten zijn onder in de tas gestopt en de Deet tegen de muggen is bovenin gelegd. Elke dag is het goed warm en vooral de warme avonden zijn erg fijn. Het is heerlijk om met alle junglegeluiden op de achtergrond buiten te kunnen zitten ’s avonds. Gelukkig valt er af en toe een tropische bui, heerlijk om af te koelen!

Indonesië is ook het land van de motorbikes. Overal waar je kijkt rijden motorbikes kriskras door elkaar heen met soms wel 4 personen erop of 25 kilo rijst op het hoofd! Zebrapaden zijn eerder wegdecoratie dan dat ze een functie hebben, maar daar zijn we gelukkig snel aan gewend. Wat wel heel jammer is, is dat ze werkelijk overal afval, met name plastic, dumpen. Aan de kant van de weg en in de zee ligt zoveel plastic, erg schrijnend om te zien.

Vrijdag vliegen we (wederom met Nam Air van de zwarte lijst) terug naar Bali om nog gezellig 4 dagen met Tamara, Rega en de kids in Ubud te spenderen. Hierna vliegen wij door naar Bangkok om daar allereerst ons visum voor Myanmar te regelen.

Deze keer vergeten we de afsluitende doeltreffende raptekst niet. De missende quote van vorig verslag hebben we hier boven al goedgemaakt. Hierbij hetgeen wat onze ervaringen met ons favoriete vervoersmiddel, de motorbike, geheel goed samenvat. Met de groeten van Zanger Rinus.

‘Oeter, oeter, oeter, oeter, oeter. Met Lorenzo op de scooter’

We wensen jullie een fijne koningsnacht- en dag toe!

Liefs,

Cois & Linda