Buenos Aires in siësta, Bariloche aka Naziloche en prachtig Patagonië

Hola chico’s!

Que tal? Dolle sneeuwpret gehad in Nederland?!

Leuk jullie reacties te lezen :-). Hierbij weer een nieuwe verhaaltje over onze avonturen in Argentinië.

BUENOS AIRES:

Van Buenos Aires hadden we hoge verwachtingen, maar 5 dagen was hier meer dan genoeg. Naar onze mening heeft de stad een paar mooie gedeeltes met mooie gebouwen, maar de lelijke, smerige gebouwen overheersen een beetje het straatbeeld. Het kan zeker niet tippen aan de mooie Europese steden. Wellicht hebben we wat mooie gebouwen gemist omdat we genoodzaakt waren continu naar de grond te kijken om niet in de hondenkak te trappen. 
Wat ons het meest verbaasde was dat bijna alle musea en mooie gebouwen gesloten zijn van zondag t/m dinsdag (laat ons er nou net van zondag t/m woensdag zitten) of zelfs  heel januari gesloten. Echt raar dat er zoveel dicht is in een wereldstad in het hoogseizoen, we verbazen ons hier enorm over.
We hebben 4 hoogtepunten gekozen van onze dagen hier:  1. Een paar avonden vino's drinken en onzin uitkramen met Duitsland. 2. Argentijnse steak eten. 3. De oude mensjes die de tango dansen op straat. 4. Koffie bij Starbucks... Kortom; we hebben ons prima vermaakt!

SLAPEN IN “NAZI”LOCHE:

Vrijdagmiddag zijn we na een busrit van 25 uur aangekomen in Bariloche. Het was hier werkelijk een drama om accommodatie te vinden. Vrijwel alles zat volgeboekt! Uiteindelijk konden we bij een hostel terecht in een dormroom (slaapzaal), waar we werkelijk de hoofdprijs voor moesten betalen. Maar goed, beter dan niks dachten we.

De dormroom bestond uit een kelder zonder ventilatie, waar heel veel matrassen in gepropt waren. Het stonk er letterlijk en toen een paar gasten ‘s nachts bizar hard gingen snurken, leek het net of we midden in een oorlog waren beland. Al met al leek het net een concentratiekamp ;-). Dat is nog niet eens zo’n gek idee want in Bariloche zaten/zitten veel nazi’s; zij zijn hier na de oorlog namelijk naartoe gevlucht. Er is hier nog een Duitse school waar ze tot een aantal jaar geleden nog “mein kampf” lazen. In ieder geval waren we blij dat we de nacht overleefd hadden en gelukkig konden we de dag erna een andere accommodatie vinden voor de overige nachten in Bariloche.

Toen we gisteren op het busstation aankwamen, zagen we daar een hoop mensen die daar op de grond hadden geslapen. Nooit eerder meegemaakt dat er zo weinig accommodaties voor backpackers zijn in een populair gebied.

LAKE DISTRICT BARILOCHE/PATAGONIË:

Na dalen komen pieken dus daar hebben we de dagen erna extra van genoten. Zaterdag hebben we mountainbikes gehuurd en hebben we rondom de prachtige meren gefietst. Echt een supermooie omgeving van blauwe, heldere meren, groene bomen en mooie bergen met witte bergtoppen. Het voelde heerlijk vrij om hard van de bergen naar beneden te sjezen! De stukken bergop voelden alleen nèt iets anders aan :-)

Op maandag hebben we Cerro (berg) Catedral beklommen. Een tocht die via een pad door het bos en een flinke klim uitkomt boven de boomgrens waarna je uitzicht hebt op alle mooie, puntige bergtoppen. Uiteindelijk hebben we de top bereikt en daar was het toch echt wel ‘mucho frio’, Hollandse temperaturen. Vervolgens het stuk weer helemaal terug en aan het einde van de dag voelden we ons, met 25 kilometer in de beentjes, erg voldaan en hebben we als een blok geslapen.

De dag erna zijn we wederom vroeg op gestaan en met nog licht vermoeide voetjes, hebben we de bus genomen naar de voet van Cerro Lopez. Een berg met een pad dat zeer stijl omhoog loopt. Een zeer pittig en intensief stuk en ik (Linda) had spontaan spijt dat ik in Nederland niet getraind heb hiervoor, tenslotte kun je in Bergen elke dag een aantal keer de Zoom in- en uitklimmen als training…

Maar uiteindelijk toch in een redelijk tempo de top bereikt vanwaar we een prachtig uitzicht hadden over de mooie meren en bergen. Gelukkig konden we hier even bijkomen en onze handen opwarmen met een kop warme chocomelk. Lekkerder dan ooit! De daling was uiteraard net zo stijl als het stijgen, dus ook hier werden onze spiertjes goed op de proef gesteld. ’s Avonds zijn we met een heerlijk gevoel ons bed ingestapt om de volgende dag toch wel met lichte spierpijn op te staan voor de bus naar Puerto Montt in Chili. Weer een schitterende busreis. Bij de grensovergang was geen spoor van elektronica te bekennen, dus alle bagage werd door speurhonden gecheckt. Ze luisterden alleen voor geen meter, erg leuk om te zien :-).

CHILI:

De laatste 5 weken in Zuid-Amerika spenderen we in Chili. We willen hier het grootste gedeelte in de mooie natuur van Patagonië doorbrengen. Daarnaast vinden we Chili ook gewoon een heel fijn land. In Argentinië hadden we er wel ‘last’ van dat het hoogseizoen is. Accommodaties zitten vol, bussen zitten overvol of rijden niet, auto’s zijn al verhuurd, er is veel gesloten en overal moet je de hoofdprijs betalen. We moesten steeds veel regelen om iets gedaan te krijgen. In Chili is het ook hoogseizoen, maar het lijkt erop alsof ze daar beter op inspelen dan Argentinië. We zijn benieuwd wat voor mooie avonturen er ons weer te wachten staan en hoeveel spierpijn en blaren we er aan over gaan houden :-). Tot snel en vergeet niet te genieten van de winter hè!

Oja. En uiteraard kan ik (Cois) jullie een afsluitende samenvattende tekst afkomstig uit een Neder-rap nummer niet ontnemen. Deze is zeer doeltreffend voor het ontwijken van poep op de stoep in Buenos Aires en het tegen bergen op lopen in Patagonië. Dit keer is het de beurt aan De Jeugd Van Tegenwoordig:

“Voor je kijken, doorlopen”

Saludos!

Liefs Cois & Linda